دو کشور ایران و چین دارای اشتراکات فراوانی هستند، این اشتراکات، مقدمه همگرایی بیشتر خواهد بود، نهایی شدن سند راهبردی همکاری‌های ۲۵ ساله نیز می‌تواند به شکل گیری ائتلاف جدیدی میان دو کشور منجر شود.
چین یک قدرت بزرگ بین المللی است و ایران نیز ضمن دارا بودن ظرفیت‌های مناسب در منطقه و جهان، دارای موقعیت جغرافیایی و سیاسی ممتازی است؛ لذا ارتباط ایران و چین در قالب این سند راهبردی فرصت‌های زیادی برای کشور فراهم می‌کند؛ به این دلیل که اگر ما روابطمان را با کشور‌های بزرگی مثل چین تقویت کنیم در پیگیری اهدافمان در حوزه‌های ملی، منطقه‌ای و بین المللی می‌توانیم از ظرفیت‌های همکاری ایجاد شده به نحو مطلوب استفاده کنیم.
ایران و چین در حوزه انرژی، زمینه‌های مشترک فراوانی برای همکاری دارند؛ چین به نفت و گاز نیاز دارد و ایران هم ظرفیت بالایی در تولید انرژی دارد. بر این اساس ایران می‌تواند ضمن فروش نفت و تنوع بخشی به خریداران سبد انرژی خود، از انرژی‌های نوین که چین به فناوری‌های آن دست یافته بهره‌مند شود، این‌ها از فصول مشترک دو کشور است.
از دیگر نقاط مشترک دو کشور استقلال از اردوگاه غرب به خصوص آمریکاست؛ به طوری که امروز روابط چین و آمریکا از سطح همکاری به سطح رقابت و تنش تنزل یافته است و چینی‌ها از آمریکایی‌ها فاصله گرفته اند تا جایی که چین اهداف و سیاست خارجی خود را در منطقه، مستقل از آمریکا پیگیری می‌کند؛ از این نظر ایران هم به دلیل اینکه تنها کشوری است که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با آمریکا هم پیمانی ندارد و سیاست مستقلی را در پیش گرفته است، اولویت‌های مشترکی در سیاست خارجی با چین دارد.
یکی دیگر از محاسن روابط اقتصادی دو کشور این است که چین در بخش زیرساخت‌های حمل نقل و ارتباطات، پیشرفت‌های زیادی کرده و به فناوری‌های نوین دست یافته است؛ در مقابل ایران نیز با داشتن سرمایه‌های انسانی خلاق و ظرفیت‌های متناسب می‌تواند به تجهیز و نوسازی زیرساخت‌های خود مبادرت کند که این رویکرد برای دو طرف مزیت اقتصادی محسوب می‌شود.
نهایی شدن سند همکاری‌های ۲۵ ساله با چین، مقدمه‌ای است که دو کشور با ظرفیت‌های مناسب و نگرش مشترکی که دارند به سمت اهداف بزرگ تری رفته و سطح مبادلات خود را ارتقا دهند. بدین معنی که با تعمیق روابط ایران و چین می‌توان زمینه‌های جدید همکاری‌های امنیتی، اقتصادی و سیاسی در بستر سازمان‌های بین الملل همچون سازمان همکاری‌های شانگ‌های را فراهم کرد.
چشم انداز این همکاری‌ها علاوه بر تقویت دو کشور در حوزه اقتصادی و تجاری، زمینه انزوای هر چه بیشتر آمریکا به عنوان دشمن مشترک را فراهم خواهد آورد.