به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی سه خبر؛ شهرستان تاریخی نطنز در محدوده تاریخی و گردشگری شمال استان اصفهان و در میانه شاه‌راه تاریخی شمال به جنوب کشور واقع شده است.

از زیباترین روستا‌های تابعه شهرستان نطنز، روستای طامه است که یکی از زیباترین و خوش آب و هواترین روستا‌های نطنز به شمار می‌رود و در ۷ کیلومتری جنوب غربی شهر نطنز و در دامنه شرقی کوه کرکس قرار دارد

مردم این روستا دارای مذهب شیعه و بیشتر، کشاورز و یا دامدار هستند؛ همچنین، از مهم‌ترین محصولات و سوغات‌های این روستا می‌توان به گلابی اشاره کرد که از محبوبیت فراوانی برخوردار است.

در قسمت غربی روستای طامه، دو دره زیبا دیده می‌شود که در انتهای یکی از این دره‌ها به نام «پاپول»، آبشار زیبای طامه با ارتفاع تقریبی ۲۳ متر قرار دارد و باغ‌های روستای طامه و باغ‌شهر تاریخی نطنز را سیراب می‌کند.

مراسم «جل جلانی» یکی از قدیمی‌ترین مراسم‌های سنتیِ روستای طامه است که از سالیان دور، سینه به سینه به نسل‌های بعدی منتقل شده است.

در آیین سنتی «جل جلانی» که هر سال مطابق با تقویم شمسی در شب‌هاى هفدهم، هجدهم و نوزدهم دى‌ماه برگزار می‌شود، رسم است جوانان روستا در دسته‌هاى مختلف جمع شده و هر دسته در یکى از بلندى‌هاى آبادى بوته، خار و هیزم را که از پیش جمع کرده است، آتش مى‌زند، به‌طورى که شعله‌هاى آتش، سراسر آبادى را روشن کند.

آن‌ها معتقدند روشنایى اگر به درخت‌ها برسد، آن سال، میوه و سردرختى بیشتر مى‌شود و آفات از بین مى‌رود. بعضی به نیت آن‌که درختان، میوه بیشتری بدهند، به قبرستان می‌روند و سنگ‌های کوچک و بزرگ جمع می‌کنند و به شاخه درختان می‌آویزند.

پس از آن، اهالی روستا به صورت گروهی و با همراهی یکی از اعضا به عنوان استاد گروه در کوچه‌های روستا حرکت کرده و در مقابل خانه‌ها توقف کرده و استاد شروع به خواندن شعر مخصوص این آیین می‌کند و همراهان با کشیدن «هُو» جواب می‌دهند. در این شعرخوانی، نام صاحبخانه هم به نشانه ادب و احترام برده می‌شود.

پس از اتمام شعر خوانی توسط استاد گروه، صاحب‌خانه، مقداری میوه، آجیل، جوزقند و تنقلاتی را که در خانه دارد، در ظرفی می‌گذارد و تقدیم به شخصی می‌کند که مسئول نگهداری هدایاست و او، این هدایا را تحویل می‌گیرد و در خورجین یا توبره‌ای که با خود دارد، قرار می‌دهد.

صاحب‌خانه در زمان تحویل دادن هدیه به انباردار، مقداری از تنقلات درون خورجین را به‌عنوان تبرک از او می‌گیرد؛ سپس، گروه پس از تشکر از صاحب‌خانه و ذکر صلوات به سمت منزل بعدی حرکت می‌کند.

این مراسم گاهی تا نیمه‌های شب ادامه دارد و پس از اتمام مراسم، افراد گروه برای تقسیم کردنِ آجیل‌ها در مکانی مثل مسجد یا حسینیه جمع می‌شوند؛ اگر مقدار قابل توجهی جمع شده باشد، بین نیازمندان توزیع می‌شود و مازادِ آن را به فروش می‌رسد و صرف امور خیریه می‌شود.

این آیین در فهرست آثار ناملموس کشور با شماره ۱۲۰۱ به ثبت رسیده است.