بسم الله الرحمن الرحیم

تلاش کنیم از برکات سحر غافل نشویم

جسم در خدمت روح

اگر لحظه اى دست و پا و چشم و گوش و زبان را به حال خود رها کنیم و زیرپوششى از خداترسى و حفاظى از ایمان و نگهبانى از «خوف» قرار ندهیم، همین اندام و اعضا که مى توانند عامل رشد و وسیله سعادت گردند، به ابزار تباهى و اسباب سقوط تبدیل مى گردند و به قول معروف:

به جاى آنکه قاتق نان شوند، قاتل جان مى گردند و به جاى آنکه بسازند، مى سوزند، و به جاى آباد کردن، ویران مى کنند و به جاى «عروج» دادن، به «هبوط» و «سقوط» مى کشند.

رمضان یک راه رشد است و سحرها، یک چراغ راهنماست.

دعاها، عامل رشد و نمازها، وسیله قرب است.

شب زنده دارى ها، احیاگر جان است و «کفّ نفس» ها، عامل بالندگى اراده در جهت خدایى و دور شدن از وادى حیوانیت.
 

شرح دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان

از خداوند بخواهیم، بار دیگر و چندبار، که نسبت به برکتهاى سحرها، بیدارى عطا کند و از فروغ این ماه بر دلهایمان بتاباند و اعضایمان را در استخدام پیروى از آثار این برکت‌ها و فروغهاى جاودانه، بکار گیرد، از خدایى که نور است، و روشنى بخش دلهاى عارفان است.